سپاس خدایی را که (3)

سپاس خدایی را که

. براى او [آفریدگان و مخلوقات] در زندگی مدت معلومی تعیین کرده و پایان معینی قرار داده که با روزهای عمر خود بسوی آن گام بر می دارد و با سال های زندگیش به آن نزدیک می شود، تا چون به پایان مدتش رسید و پیمانه عمرش را پر کرد او را به طرف ثواب سرشار یا عقاب وحشتبار خود فرا کشد و به آیین عدالت کسانی را که بدی کرده اند به عمل خود و آنان را که نیکویی کرده اند به نیکی جزا دهد.